Algorithmic art, (computer-generated art), is een nieuw werkterrein dat de laatste 10 jaar is ontstaan nadat een kleine groep kunstenaars/beeldmakers de vaardigheid van het coderen zich eigen hebben gemaakt. De uitkomst van een algoritme kan heel divers zijn, afhankelijk van het doel waarmee het algoritme is ontwikkeld. Het doel kan zijn het creëren van een beeld, een animatie of een kunstzinnige beweging.
Het ontwerp kun je zichtbaar maken via een beeldscherm, een printer, een penplotter, een zeefdruk, een naaimachine, een lichtshow of een groep in serie-geschakelde drones. Het beeld wat wij te zien krijgen kan van alles zijn zolang het maar wordt aangestuurd door een algoritme. De academisch geschoolde kunstenaar maakt voor het visualiseren van zijn ideeën gebruik van verf, inkt, steen, textiel of klei. Bij “Algorithmic art” is de input van het algoritme data. Deze data kan worden verkregen door een foto te maken, een scan, een bewegingssensor of een wiskundige formule. Telkens is de verbindende schakel tussen deze data en het gewenste beeld een geprogrammeerde logica. De maker kan daarbij gebruiken maken van AI en werk van andere kunstenaars. Dit is niet noodzakwlijk en niet altijd wenselijk.