Gasthuismolensteeg, Amsterdam, 2024

Met kleur of zwart-wit wordt een verschillende beeldtaal benadrukt. Bij kleuren foto’s schijnt doorgaans de zon, zie je blije en vrolijke mensen, zien we bruin gekleurde ‘locals’ van rotsen in de zee springen. Kortom: de gelukkige wereld is gepositioneerd rondom de evenaar. Bij zwart wit mag het regenen, is het koud, lopen mensen in de schaduw, zien we troosteloze wijken in oude industriesteden in noord Amerika, Canada of Noord Europa. Als het gaat om straatfotografie, waarom zou je dan kiezen voor zwart wit. Daar kunnen meerdere redenen voor zijn. De belangrijkste die ik zie is dat je de foto extra contrast wil meegeven. Het grootste mogelijke contrast is diep zwart versus helder wit. Het beeld wordt daarmee bijna grafisch. Een bekende zwart wit fotograaf die veel op straat en in de havens van Amsterdam werkte is Aart Klein (1909, 2001). Zijn handelsmerk was een ZW-afdruk van uitsluitend diep zwart en diep wit zonder nog enige grijstinten daartussen. Tot op de dag van vandaag is de naam Aart Klein die van een fotograaf met een grote reputatie. Een in Nederland vergeten fotograaf is Barney Cowherd (1922–1972). Hij was Amerikaan en fotografeerde nog in de analoge wereld met zwart wit films. Ik ontmoette zijn werk bij toeval. Hij was een straat en pers-fotograaf van een uitzonderlijke klasse. Waarom? Omdat ik voor het eerst foto’s onder ogen kreeg die geen kleur bevatten zonder mij daarvan bewust te zijn. Dat was een vreemde gewaarwording. Alsof ik voor mijzelf deze leegte voor mijzelf mocht invullen.