In the period 1991-1994 I made a photographic story about Amsterdam Old-West. As a street photographer I do this again, but now within the boundaries of ‘Old Amsterdam’. This part of Amsterdam is everything that lies within the Singelgracht.
Street photography
Oosterdokskade, Amsterdam, 2024 Maak nooit straatfoto’s met een zonnebril op? Ik heb zelf een zonnebril met groene glazen. Jaren geleden had ik die op, terwijl ik buiten op straat fotografeerde. Wat ik niet doorhad was dat, wat ik door mijn zonnebril zag, een andere werkelijkheid was dan die vastgelegd door mijn camera. Mijn groene glazen kleurde de werkelijkheid toch iets mooiers. Dat begreep ik pas toen ik naderhand mijn foto’s terug zag. Niet alleen kleurt een zonnebril onze manier van kijken, ook doet de zon dat. Gedurende de dag, zeker in de zomermaanden, veranderd het zonlicht van kleur, zonder dat…
Zeedijk, Amsterdam, 2024
Leidseplein, Amsterdam, 2024 NLENG Wat mij telkens opnieuw verwonderd is hoe mijn eigen humeur of gemoedstoestand invloed heeft op het geen ik zie en vooral wat je dus niet ziet en dus op de foto’s die ik maakt of juist niet. Ik probeer daar mij wel altijd bewust van te zijn als ik over straat loop en fotografeer. Als ik narrig ben, mijzelf ergens aan erger, en als ik daar over zit te piekeren, ben ik onbewust met mijn gedachten ergens anders dan bij de straatfotografie. Ik neem minder waar, observeer minder scherp. Een ‘leeg’ hoofd is voor mij altijd…
Spui, Amsterdam, 2024 NLENG Fotografen die bekend zijn geworden met hun straatfotografie verdiende hun geld primair met commerciële opdrachten. Of ze werkte als ‘nanny’ zoals Vivian Maier (1926 – 2009) die gedurende haar leven nooit een afdruk heeft gemaakt. Of ze waren kunstschilder zoals Saul Leiter. Wellicht is dit ook een geruststellende gedachte. Mijn motto is dan ook: Ik leef er niet van maar er voor. Photographers who became known for their street photography primarily earned their money from commercial assignments. Or she worked as a ‘nanny’ like Vivian Maier (1926 – 2009) who never made a print during her…
Waterloopplein, Amsterdam, 2024
Waterloopplein, Amsterdam, 2024 Straatfotografie is voor mij de verwondering voor het alledaagse en voel ik een intrinsieke motivatie om deze beelden vast te willen leggen. Je hebt geen opdrachtgever nodig. Ik trek de deur achter mij dicht en met een camera bij de hand, kan ik dwalen door de stad. Dat kan elke stad zijn, groot, klein, een dorp en overal ter wereld. Voor mij is dat Amsterdam. Of nog kleiner, alleen het oude centrum. Hoe kleiner mijn werkterrein des te meer je ziet. Van veraf had ik zijn rode schoenen en rode sokken al opgemerkt. Ik heb de situatie…
Zeedijk, Mascini Theater, Amsterdam, 2024 Straatfotografen die mij inspireren zijn Harry Gruyaert, Fred Herzog, Ernst Haas, Saul Leiter, Alex Webb en vooral William Eggleston. Wat deze fotografen gemeen hebben is hoe zij de wereld om ons heen in kleuren kunnen vangen. Vaak genoeg voelde ik enige jaloezie. Zij mochten werken in een wereld waar de zon altijd schijnt en kleur een voorwaarde lijkt te zijn voor een menswaardig bestaan. En ik? Ik verkeer al decennia lang in het Amsterdamse, waar de wereld wordt gedomineerd door 50 tinten baksteenrood. Waar iedereen rondloopt in donker gekleurde spijkerbroeken en zwarte jassen. Alles hier…
Haarlemmerdijk, Amsterdam, 2024
Oude Turfmarkt, Amsterdam, 2024
Wijngaardstraatje, Amsterdam, 2024 Everyday life, on the street, in Amsterdam. Inspired by great photographers like Harry Gruyaert, Fred Herzog, Ernst Haas and Saul Leiter, I am looking for the poetry of light, color, layering, composition and imagery. If these are in the correct proportion, I have captured the light for a moment in order to free it from its captivity in the digital print and bring it back to life.
Oude Turfmarkt, Allard Pierson museum, Amsterdam, 2024 Straatfotografie is voor mij het volgen van zonlicht. En dit zonlicht is geen dag hetzelfde. Het licht in de ochtend is anders dan einde middag. En er is een groot verschil in licht in de maand januari of juni. Als er al zonlicht is. Omdat het grootste deel van de dag en gedurende het jaar een grijze wolkendek boven de stad hangt. Dus als de zon schijnt moet je weten waar je moet zijn. Hier bijvoorbeeld, op de Oude Turfmarkt. In deze prachtige zaal met de hoge ramen en uitzicht op het Rokin.…
Hobbemastraat, Amsterdam, 2024 In mijn zoektocht naar een fotografische stijl heb ik veel naar het werk van andere fotografen gekeken. Monografieën lenen zich daar goed voor omdat je dan van een fotograaf verschillende foto’s met elkaar kunt vergelijken. Dus niet: vind ik deze foto mooi? Nee, de vraag is, wat zijn de overeenkomsten, wat is de signatuur, kan ik de handtekening van de maker herkennen. Bij het ‘bestuderen’ van straatfotografen valt het mij op dat de fysieke afstand van de fotograaf ten opzichte van zijn onderwerp een bruikbare manier is om straatfotografen in ‘hokjes’ te ordenen. Ik heb zelf weinig…
The Singelgracht is the waterway that borders the entire Amsterdam Center and flows along the Nassaukade, Stadhouderskade and Mauritskade. The name only refers to the canal, not the adjacent built-up quays. Partly for this reason the name is less known than those of other canals. On the outside of the canal are the Nassaukade (west), Stadhouderskade (south) and Mauritskade (east); on the center side the Marnixkade, Leidsekade, Nicolaas Witsenkade, Sarphatikade, Huddekade, Spinozastraat and Alexanderkade. (source: Wikipedia). The Singelgracht was created during the fourth expansion of the canal belt (the Fourth Explanation) in 1663. At that time, the 5 meter high city wall was extended over the Amstel to the east. There was a 60 meter wide canal around this city wall: the Singelgracht. Ultimately, this created an 8-kilometer city defense structure with 26 pentagonal strongholds and eight gates: ‘the Buitensingel’. This striking semi-circular wall marked the boundaries of Amsterdam until the end of the 19th century